паабгара́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Тое, што і паабгарваць. Паабгаралі і прысады на вуліцах, але ўжо некаторыя дрэўцы пусцілі парасткі. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)