паабга́рваць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паабга́рваю паабга́рваем
2-я ас. паабга́рваеш паабга́рваеце
3-я ас. паабга́рвае паабга́рваюць
Прошлы час
м. паабга́рваў паабга́рвалі
ж. паабга́рвала
н. паабга́рвала
Дзеепрыслоўе
прош. час паабга́рваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)