о́бер-
1. Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае старшынства ў пасадзе, чыне, напрыклад: обер-яфрэйтар, обер-майстар.
2. Разм. Першая састаўная частка складаных слоў, якія абазначаюць найбольшую наяўнасць адмоўных якасцей, напрыклад: обер-бандыт.
[Ням. Ober — галоўны, старшы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
обер-..., прыстаўка.
1. Утварае назоўнікі, якія азначаюць пасады, чыны (старшы, галоўны), напр.: обер-майстар, обер-кандуктар, обер-пракурор, обер-афіцэр.
2. Утварае назоўнікі, што іранічна называюць асобу па вышэйшай ступені якога-н. адмоўнага характару (разм.), напр.: обер-бандыт, обер-жулік, обер-шэльма.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
о́бер-пракуро́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
о́бер-пракуро́рскі |
о́бер-пракуро́рская |
о́бер-пракуро́рскае |
о́бер-пракуро́рскія |
| Р. |
о́бер-пракуро́рскага |
о́бер-пракуро́рскай
о́бер-пракуро́рскае |
о́бер-пракуро́рскага |
о́бер-пракуро́рскіх |
| Д. |
о́бер-пракуро́рскаму |
о́бер-пракуро́рскай |
о́бер-пракуро́рскаму |
о́бер-пракуро́рскім |
| В. |
о́бер-пракуро́рскі (неадуш.)
о́бер-пракуро́рскага (адуш.) |
о́бер-пракуро́рскую |
о́бер-пракуро́рскае |
о́бер-пракуро́рскія (неадуш.)
о́бер-пракуро́рскіх (адуш.) |
| Т. |
о́бер-пракуро́рскім |
о́бер-пракуро́рскай
о́бер-пракуро́рскаю |
о́бер-пракуро́рскім |
о́бер-пракуро́рскімі |
| М. |
о́бер-пракуро́рскім |
о́бер-пракуро́рскай |
о́бер-пракуро́рскім |
о́бер-пракуро́рскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
о́бер-афіцэ́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
о́бер-афіцэ́рскі |
о́бер-афіцэ́рская |
о́бер-афіцэ́рскае |
о́бер-афіцэ́рскія |
| Р. |
о́бер-афіцэ́рскага |
о́бер-афіцэ́рскай
о́бер-афіцэ́рскае |
о́бер-афіцэ́рскага |
о́бер-афіцэ́рскіх |
| Д. |
о́бер-афіцэ́рскаму |
о́бер-афіцэ́рскай |
о́бер-афіцэ́рскаму |
о́бер-афіцэ́рскім |
| В. |
о́бер-афіцэ́рскі (неадуш.)
о́бер-афіцэ́рскага (адуш.) |
о́бер-афіцэ́рскую |
о́бер-афіцэ́рскае |
о́бер-афіцэ́рскія (неадуш.)
о́бер-афіцэ́рскіх (адуш.) |
| Т. |
о́бер-афіцэ́рскім |
о́бер-афіцэ́рскай
о́бер-афіцэ́рскаю |
о́бер-афіцэ́рскім |
о́бер-афіцэ́рскімі |
| М. |
о́бер-афіцэ́рскім |
о́бер-афіцэ́рскай |
о́бер-афіцэ́рскім |
о́бер-афіцэ́рскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
о́бер-канду́ктарка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
о́бер-канду́ктарка |
о́бер-канду́ктаркі |
| Р. |
о́бер-канду́ктаркі |
о́бер-канду́ктарак |
| Д. |
о́бер-канду́ктарцы |
о́бер-канду́ктаркам |
| В. |
о́бер-канду́ктарку |
о́бер-канду́ктарак |
| Т. |
о́бер-канду́ктаркай
о́бер-канду́ктаркаю |
о́бер-канду́ктаркамі |
| М. |
о́бер-канду́ктарцы |
о́бер-канду́ктарках |
Крыніцы:
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
о́бер-бургамі́стр
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
о́бер-бургамі́стр |
о́бер-бургамі́стры |
| Р. |
о́бер-бургамі́стра |
о́бер-бургамі́страў |
| Д. |
о́бер-бургамі́стру |
о́бер-бургамі́страм |
| В. |
о́бер-бургамі́стра |
о́бер-бургамі́страў |
| Т. |
о́бер-бургамі́страм |
о́бер-бургамі́страмі |
| М. |
о́бер-бургамі́стру |
о́бер-бургамі́страх |
Крыніцы:
krapivabr2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
о́бер-інтэнда́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
о́бер-інтэнда́нт |
о́бер-інтэнда́нты |
| Р. |
о́бер-інтэнда́нта |
о́бер-інтэнда́нтаў |
| Д. |
о́бер-інтэнда́нту |
о́бер-інтэнда́нтам |
| В. |
о́бер-інтэнда́нта |
о́бер-інтэнда́нтаў |
| Т. |
о́бер-інтэнда́нтам |
о́бер-інтэнда́нтамі |
| М. |
о́бер-інтэнда́нце |
о́бер-інтэнда́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
о́бер-камерге́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
о́бер-камерге́р |
о́бер-камерге́ры |
| Р. |
о́бер-камерге́ра |
о́бер-камерге́раў |
| Д. |
о́бер-камерге́ру |
о́бер-камерге́рам |
| В. |
о́бер-камерге́ра |
о́бер-камерге́раў |
| Т. |
о́бер-камерге́рам |
о́бер-камерге́рамі |
| М. |
о́бер-камерге́ру |
о́бер-камерге́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
о́бер-ке́льнер
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
о́бер-ке́льнер |
о́бер-ке́льнеры |
| Р. |
о́бер-ке́льнера |
о́бер-ке́льнераў |
| Д. |
о́бер-ке́льнеру |
о́бер-ке́льнерам |
| В. |
о́бер-ке́льнера |
о́бер-ке́льнераў |
| Т. |
о́бер-ке́льнерам |
о́бер-ке́льнерамі |
| М. |
о́бер-ке́льнеру |
о́бер-ке́льнерах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
о́бер-шпіён
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
о́бер-шпіён |
о́бер-шпіёны |
| Р. |
о́бер-шпіёна |
о́бер-шпіёнаў |
| Д. |
о́бер-шпіёну |
о́бер-шпіёнам |
| В. |
о́бер-шпіёна |
о́бер-шпіёнаў |
| Т. |
о́бер-шпіёнам |
о́бер-шпіёнамі |
| М. |
о́бер-шпіёне |
о́бер-шпіёнах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)