нірва́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. нірва́на
Р. нірва́ны
Д. нірва́не
В. нірва́ну
Т. нірва́най
нірва́наю
М. нірва́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нірва́на, -ы, ж.

1. Паводле вучэння будыстаў: стан глыбокага спакою і поўнай унутранай гармоніі, які дасягаецца адмаўленнем ад усіх жыццёвых клопатаў і імкненняў.

2. перан. Стан спакою, сузірання і асалоды.

Апусціцца ў нірвану.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нірва́на ж., рел., перен. нирва́на;

апусці́цца ў ~ну — погрузи́ться в нирва́ну

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нірва́на, ‑ы, ж.

Паводле вучэння будыстаў — стан спакою і шчасця, які дасягаецца адмаўленнем ад усіх жыццёвых клопатаў і імкненняў. // Месца, дзе знаходзяцца «душы» ў такім стане. // перан. Стан спакою, сузірання і асалоды.

•••

Патануць у нірване гл. патануць.

[Санскрыт. nirvāna — знікненне, згасанне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нирва́на нірва́на, -ны ж.;

погрузи́ться в нирва́ну патану́ць у нірва́не (апусці́цца ў нірва́ну).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)