няўту́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няўту́льны |
няўту́льная |
няўту́льнае |
няўту́льныя |
| Р. |
няўту́льнага |
няўту́льнай
няўту́льнае |
няўту́льнага |
няўту́льных |
| Д. |
няўту́льнаму |
няўту́льнай |
няўту́льнаму |
няўту́льным |
| В. |
няўту́льны (неадуш.)
няўту́льнага (адуш.) |
няўту́льную |
няўту́льнае |
няўту́льныя (неадуш.)
няўту́льных (адуш.) |
| Т. |
няўту́льным |
няўту́льнай
няўту́льнаю |
няўту́льным |
няўту́льнымі |
| М. |
няўту́льным |
няўту́льнай |
няўту́льным |
няўту́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
няўту́льны неую́тный, неприю́тный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
няўту́льны, ‑ая, ‑ае.
Пазбаўлены ўтульнасці. Пакойчык быў запушчаны, даўно нябелены, змрочны і няўтульны. Колас. Настаўнікі ніколі не заглядалі на станцыю, механікі прыходзілі хіба толькі па кінакарціну ў няўтульны і халодны клуб. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
непрыту́льны, см. няўту́льны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
неприю́тный разг. няўту́льны; (неприветливый) непрыве́тлівы, непрыве́тны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
непрыту́льны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і няўтульны. Хлопцы, чалавек пятнаццаць, сядзелі ў пакойчыку непрытульнай пецярбургскай кватэры. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нябе́лены, ‑ая, ‑ае.
1. Які не бяліўся. Пакойчык быў запушчаны, даўно нябелены, змрочны і няўтульны. Колас.
2. Не апрацаваны бяленнем. — А гэта што? Колішні матчын святочны абрус? Дальбог, у нас такія ткалі — нябеленая аснова, белены ўток. Палтаран. Далёка ўнізе плылі рэдкія хмары колеру нябеленага палатна. Алешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няўту́льна,
1. Прысл. да няўтульны.
2. безас. у знач. вык. Пра адсутнасць утульнасці дзе‑н. Было няўтульна, нават холадна. На папялішчах, нібы шкілеты, дзе-нідзе стаялі адзінокія печы. Чыгрынаў.
3. безас. у знач. вык. Пра непрыемнае, тужлівае пачуццё. Няўтульна і пуста ў душы, Няма ў яго сэрцы спакою. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыспа́ць, ‑сплю, ‑спіш, ‑спіць; зак., каго-што.
1. Выклікаць сон, прымусіць заснуць, лёгшы побач. — Паспрабуй іх [дзяцей] укласці, яны двойчы мяне самога прыспалі, шпакі гэтыя. Шамякін. Ледзь пацямнее, бяжыць у каноплі [Васіль] і чакае, ніяк не дачакаецца, калі яна нарэшце прыспіць мужа і прыйдзе да яго. Сачанка.
2. Разм. Выпадкова задушыць у сне (дзіця).
3. перан. Прытупіць, паслабіць увагу, пільнасць і пад. Мае думкі, жаль няўтульны Ты прыспі, прыспі! Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)