назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| няўме́ння | |
| няўме́нню | |
| няўме́ннем | |
| няўме́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| няўме́ння | |
| няўме́нню | |
| няўме́ннем | |
| няўме́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тое, што і няўмельства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мнагасло́ўе, -я,
Збыткоўнасць слоў,
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
коснаязы́касць, -і,
1. Расстройства мовы, якое праяўляецца ў няздольнасці правільна вымаўляць гукі; невыразнае вымаўленне.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
недальнаба́чнасць, ‑і,
Уласцівасць недальнабачнага;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
слепата́, -ы́,
1. Поўная або частковая адсутнасць зроку.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нястры́манасць, ‑і,
Уласцівасць нястрыманага; няздольнасць або
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неуме́ние
по неуме́нию па няўме́нні.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
непрыстасава́насць, ‑і,
Уласцівасць і стан непрыстасаванага;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)