нястрыманасць, ‑і, ж.

Уласцівасць нястрыманага; няздольнасць або няўменне стрымлівацца. [Жанчыны] прыціхлі, засаромеліся саміх сябе, сваёй нястрыманасці. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)