няця́мкі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няця́мкі |
няця́мкая |
няця́мкае |
няця́мкія |
| Р. |
няця́мкага |
няця́мкай
няця́мкае |
няця́мкага |
няця́мкіх |
| Д. |
няця́мкаму |
няця́мкай |
няця́мкаму |
няця́мкім |
| В. |
няця́мкі (неадуш.)
няця́мкага (адуш.) |
няця́мкую |
няця́мкае |
няця́мкія (неадуш.)
няця́мкіх (адуш.) |
| Т. |
няця́мкім |
няця́мкай
няця́мкаю |
няця́мкім |
няця́мкімі |
| М. |
няця́мкім |
няця́мкай |
няця́мкім |
няця́мкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Махлю́й ’дурнаваты’ (міёр., З нар. сл.), ’цюхця, павольны, няцямкі, тупы, неразумны’ (полац., А. Баханькоў). Відавочна, ад махла (гл.), якое ад махаць ’хлусіць са зменай семантыкі: ’хлус’ > ’ненармальны’ > ’дурны’. Гл. таксама махале́й.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Лапы́ра ’няцямкі чалавек, які з расстаўленымі рукамі ўсюды сунецца’ (КЭС, лаг.). Рэгіянальнае ўтварэнне ад лапах (гл.) і суф. ‑ыр‑а (прасл. ‑уга). Параўн. рус. лапыш ’мянушка чалавека з вялікімі рукамі’ і ўкр. тупіір ’тупы чалавек’. Не выключана магчымасць кантамінацыі лапа і тапьірыць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)