няслу́шны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няслу́шны |
няслу́шная |
няслу́шнае |
няслу́шныя |
| Р. |
няслу́шнага |
няслу́шнай няслу́шнае |
няслу́шнага |
няслу́шных |
| Д. |
няслу́шнаму |
няслу́шнай |
няслу́шнаму |
няслу́шным |
| В. |
няслу́шны (неадуш.) няслу́шнага (адуш.) |
няслу́шную |
няслу́шнае |
няслу́шныя (неадуш.) няслу́шных (адуш.) |
| Т. |
няслу́шным |
няслу́шнай няслу́шнаю |
няслу́шным |
няслу́шнымі |
| М. |
няслу́шным |
няслу́шнай |
няслу́шным |
няслу́шных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
няслу́шны нерезо́нный, неоснова́тельный, несостоя́тельный; ~ная аргумента́цыя нерезо́нная (неоснова́тельная, несостоя́тельная) аргумента́ция
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
няслу́шны, ‑ая, ‑ае.
Які не мае дастатковых падстаў; неабгрунтаваны. Няслушныя довады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
недоказа́тельный нядо́казны; (неубедительный) неперакана́ўчы; (неосновательный) няслу́шны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
няслу́шнасць ж.
1. нерезо́нность, неоснова́тельность, несостоя́тельность; см. няслу́шны;
2. неправота́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
неде́льныйI недзелавы́; няслу́шны; неразу́мны;
неде́льный разгово́р недзелава́я размо́ва;
неде́льный сове́т няслу́шная (неразу́мная) пара́да.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
непра́вый
1. (несправедливый) несправядлі́вы; (неправильный) няпра́вільны; (не резонный) няслу́шны;
непра́вый суд несправядлі́вы суд;
2. (заблуждающийся) быть непра́вым не мець ра́цыі; (ошибаться) памыля́цца;
ты непра́в, вы непра́вы пра́ўда не твая́ (ты не ма́еш ра́цыі, ты памыля́ешся), пра́ўда не ва́ша (вы не ма́еце ра́цыі, вы памыля́ецеся); см. пра́выйII 2, 3.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
несостоя́тельный
1. торг., юр. (неплатёжеспособный) неплацежаздо́льны;
несостоя́тельный должни́к неплацежаздо́льны даўжні́к; (банкрот) банкру́т;
2. (незажиточный) незамо́жны; (бедный) бе́дны;
несостоя́тельные лю́ди незамо́жныя (бе́дныя) лю́дзі;
3. перен. няслу́шны; (неосновательный) негрунто́ўны; (необоснованный) неўгрунтава́ны, неабгрунтава́ны; (лишённый оснований) беспадста́ўны; (неубедительный) неперакана́ўчы; (нежизнеспособный) нежыццяздо́льны; няздо́льны;
несостоя́тельная аргумента́ция няслу́шная (негрунто́ўная, неперакана́ўчая) аргумента́цыя;
несостоя́тельная тео́рия няслу́шная (неўгрунтава́ная, беспадста́ўная) тэо́рыя.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)