няслу́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няслу́шны няслу́шная няслу́шнае няслу́шныя
Р. няслу́шнага няслу́шнай
няслу́шнае
няслу́шнага няслу́шных
Д. няслу́шнаму няслу́шнай няслу́шнаму няслу́шным
В. няслу́шны (неадуш.)
няслу́шнага (адуш.)
няслу́шную няслу́шнае няслу́шныя (неадуш.)
няслу́шных (адуш.)
Т. няслу́шным няслу́шнай
няслу́шнаю
няслу́шным няслу́шнымі
М. няслу́шным няслу́шнай няслу́шным няслу́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няслу́шны нерезо́нный, неоснова́тельный, несостоя́тельный; ~ная аргумента́цыя нерезо́нная (неоснова́тельная, несостоя́тельная) аргумента́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няслу́шны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае дастатковых падстаў; неабгрунтаваны. Няслушныя довады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нерезо́нный няслу́шны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недоказа́тельный нядо́казны; (неубедительный) неперакана́ўчы; (неосновательный) няслу́шны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няслу́шнасць ж.

1. нерезо́нность, неоснова́тельность, несостоя́тельность; см. няслу́шны;

2. неправота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неде́льныйI недзелавы́; няслу́шны; неразу́мны;

неде́льный разгово́р недзелава́я размо́ва;

неде́льный сове́т няслу́шная (неразу́мная) пара́да.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непра́вый

1. (несправедливый) несправядлі́вы; (неправильный) няпра́вільны; (не резонный) няслу́шны;

непра́вый суд несправядлі́вы суд;

2. (заблуждающийся) быть непра́вым не мець ра́цыі; (ошибаться) памыля́цца;

ты непра́в, вы непра́вы пра́ўда не твая́ (ты не ма́еш ра́цыі, ты памыля́ешся), пра́ўда не ва́ша (вы не ма́еце ра́цыі, вы памыля́ецеся); см. пра́выйII 2, 3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

несостоя́тельный

1. торг., юр. (неплатёжеспособный) неплацежаздо́льны;

несостоя́тельный должни́к неплацежаздо́льны даўжні́к; (банкрот) банкру́т;

2. (незажиточный) незамо́жны; (бедный) бе́дны;

несостоя́тельные лю́ди незамо́жныя (бе́дныя) лю́дзі;

3. перен. няслу́шны; (неосновательный) негрунто́ўны; (необоснованный) неўгрунтава́ны, неабгрунтава́ны; (лишённый оснований) беспадста́ўны; (неубедительный) неперакана́ўчы; (нежизнеспособный) нежыццяздо́льны; няздо́льны;

несостоя́тельная аргумента́ция няслу́шная (негрунто́ўная, неперакана́ўчая) аргумента́цыя;

несостоя́тельная тео́рия няслу́шная (неўгрунтава́ная, беспадста́ўная) тэо́рыя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)