няслу́шны (неабгрунтаваны) únbegründet, háltlos; óhne Grund

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

únzutreffend

a неадпаве́дны, няпра́вільны, няслу́шны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

impertinent

[ɪmˈpɜ:rtənənt]

adj.

1) грубія́нскі, непачці́вы, наха́бна-задзі́рлівы; наха́бны

2) недарэ́чны, няслу́шны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

írrtümlich

1.

a памылко́вы, няслу́шны

2.

adv памылко́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

grúndfalsch

a па сваёй су́тнасці фальшы́вы; няпра́вільны, няслу́шны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábwegig

a памылко́вы, няслу́шны

auf ~e Gedánken kómmen* — памыля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

únrecht

a

1) несправядлі́вы

2) няслу́шны, няпра́вільны; ненале́жны, неадпаве́дны, не той

zur ~en Zeit — не ў свой час, не своечасо́ва

in die ~en [in ~e] Hände fállen* — папа́сці не ў ты́я ру́кі; папа́сці не таму́, каму́ трэ́ба

etw. аn dem ~en Énde ánfangen* — пача́ць што-н. не з таго́ канца́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)