нязру́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нязру́чны нязру́чная нязру́чнае нязру́чныя
Р. нязру́чнага нязру́чнай
нязру́чнае		 нязру́чнага нязру́чных
Д. нязру́чнаму нязру́чнай нязру́чнаму нязру́чным
В. нязру́чны (неадуш.)
нязру́чнага (адуш.)		 нязру́чную нязру́чнае нязру́чныя (неадуш.)
нязру́чных (адуш.)
Т. нязру́чным нязру́чнай
нязру́чнаю		 нязру́чным нязру́чнымі
М. нязру́чным нязру́чнай нязру́чным нязру́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нязру́чны, -ая, -ае.

1. Пазбаўлены зручнасці ў карыстанні; дрэнна прыстасаваны для чаго-н.

Нязручнае месца.

Вузкі н. праход.

2. Які не садзейнічае поспеху, непрыдатны для дасягнення жаданых вынікаў.

Н. момант.

3. Няёмкі ў якіх-н. адносінах, які абцяжарвае працу (пра інструмент, работу і пад.).

Н. гэблік.

|| наз. нязру́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нязру́чны

1. неудо́бный, нело́вкий;

~ная по́за — неудо́бная (нело́вкая) по́за;

апыну́цца ў ~ным стано́вішчы — оказа́ться в нело́вком (неудо́бном) положе́нии;

2. неблагоприя́тный;

н. мо́мант — неблагоприя́тный моме́нт;

3. (об инструменте, работе и т.п.) несподру́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нязру́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Пазбаўлены зручнасці ў карыстанні; дрэнна прыстасаваны для чаго‑н. Пад зямлёй праход нязручны, вузкі Выглядае просекай лясной. Аўрамчык. [Сцяпан:] — У.. [гаспадара явачнай кватэры], і праўда, куча дзяцей. Месца для шапірографа нязручнае. Арабей.

2. Які не садзейнічае поспеху, непрыдатны для дасягнення жаданых вынікаў. Нязручны момант.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несподру́чный нязру́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

невыго́дны, -ая, -ае.

1. Які не мае выгод, дрэнна прыстасаваны для чаго-н.

Невыгодная кватэра.

2. Неспрыяльны, нязручны, непрыемны.

Невыгоднае становішча.

|| наз. невыго́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

малоблагоприя́тный маласпрыя́льны; (неудобный) нязру́чны; (неблагосклонный) непрыхі́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неудобопроходи́мый ця́жкі (нязру́чны) для прахо́джання, цяжкапрахо́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Несудо́бны ’нязручны’ (Куч.), хутчэй ’несвоечасовы, непажаданы’, параўн.: От уплюнуўса дождзь несудобны, ідзе да ідзе (там жа), ’надта вялікі, страшны’: Вецер несудобны дуне, круціць, бурыць! (ТС), параўн. рус. несудобный ’нязручны’, Відаць, да даба ’час; пара’; іншая думка адносна рус. судобить, судобь (ад судьба), гл. Трубачоў у Фасмера, 3, 796. Не выключаецца таксама ўплыў з боку несудо́мны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Няўру́чна ’нязручна’ (віц., Нар. лекс.), няўру́чный ’нязручны’ (бешанк., Нар. сл.), параўн. рус. неуручно, неуручный ’тс’. Да рука́, параўн. нязручна (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)