няга́шаны, -ая, -ае.

У выразе: нягашаная вапна (спец.) — вапна ў бязводным стане.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

негашёный / негашёная и́звесть няга́шаная ва́пна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няга́шаны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: нягашаная вапна гл. вапна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няга́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няга́шаны няга́шаная няга́шанае няга́шаныя
Р. няга́шанага няга́шанай
няга́шанае		 няга́шанага няга́шаных
Д. няга́шанаму няга́шанай няга́шанаму няга́шаным
В. няга́шаны (неадуш.)
няга́шанага (адуш.)		 няга́шаную няга́шанае няга́шаныя (неадуш.)
няга́шаных (адуш.)
Т. няга́шаным няга́шанай
няга́шанаю		 няга́шаным няга́шанымі
М. няга́шаным няга́шанай няга́шаным няга́шаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няга́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няга́шаны няга́шаная няга́шанае няга́шаныя
Р. няга́шанага няга́шанай
няга́шанае		 няга́шанага няга́шаных
Д. няга́шанаму няга́шанай няга́шанаму няга́шаным
В. няга́шаны (неадуш.)
няга́шанага (адуш.)		 няга́шаную няга́шанае няга́шаныя (неадуш.)
няга́шаных (адуш.)
Т. няга́шаным няга́шанай
няга́шанаю		 няга́шаным няга́шанымі
М. няга́шаным няга́шанай няга́шаным няга́шаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ва́пна, ‑ы, ж.

Рэчыва белага колеру, якое здабываецца з вапняку. Даламітная вапна. □ Сцены будынкаў і платы ад вуліцы пабелены вапнай. Козел.

•••

Гасіць вапну гл. гасіць.

Гашаная вапна — вапна, атрыманая ў выніку спалучэння нягашанай вапны з вадой.

Нягашаная вапна — вапна ў бязводным стане.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Ла́пна, лапно ’крэйда, нягашаная вапна’ (Клім.) — з вапно ў выніку распадабнення в- у л-. Аналагічна бел. Слабада (шматлікія назвы вёсак) — свабода. Тое ж і ў славац. мове (Махэк₂, 597). Дзендзялеўскі (SSlHung., 22, 1976, 285) тлумачыць гэта ў гуц. лапно ’тс’ народным этымалагізаваннем.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)