Жонка сына.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Жонка сына.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| няве́сткі | ||
| няве́сткі | няве́стак | |
| няве́стцы | няве́сткам | |
| няве́стку | няве́стак | |
| няве́сткай няве́сткаю |
няве́сткамі | |
| няве́стцы | няве́стках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Жонка сына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сноха́
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
налі́снік, ‑а,
Вельмі тонкі блін з пшанічнай мукі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́дпірка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Няве́ста ’дзяўчына, якая збіраецца пайсці замуж; жанчына ў час вяселля’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
падмачы́ць, ‑мачу, ‑мочыш, ‑мочыць;
Крыху, злёгку намачыць; даць падмокнуць.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
здзяці́нець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее;
У паводзінах, разважаннях зрабіцца падобным на дзіця.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)