ну́дны, -ая, -ае.

1. Невясёлы, маркотны, сумны.

2. Які наганяе нуду; нецікавы; поўны нуды, тугі.

Нудная песня.

3. Які не перастае, трывожыць бесперастанку (пра боль і інш.).

|| наз. ну́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ну́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ну́дны ну́дная ну́днае ну́дныя
Р. ну́днага ну́днай
ну́днае		 ну́днага ну́дных
Д. ну́днаму ну́днай ну́днаму ну́дным
В. ну́дны (неадуш.)
ну́днага (адуш.)		 ну́дную ну́днае ну́дныя (неадуш.)
ну́дных (адуш.)
Т. ну́дным ну́днай
ну́днаю		 ну́дным ну́днымі
М. ну́дным ну́днай ну́дным ну́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ну́дны уны́лый, тоскли́вый, ску́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ну́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Невясёлы, маркотны. Абарваны, расхлістаны, стаяў на скрыжаванні выгнаны рабочы.. Стаяў ён, нізка апусціўшы галаву, нудны, як сама доля людская. Колас. Гэля шчыльна прытулілася напудранаю.. шчакою да разгарачанага твару Рыгора.. — А чаму ты нудны такі? Над чым задумаўся-а? Гартны.

2. Які наганяе нуду; выклікае тужлівы настрой. Па бляшаным даху барабаніў дождж, роўны асенні дождж, нудны, як і гэтая цішыня. Няхай. Надышла восень. Поле зрабілася шэрае, нуднае. Бядуля. // Нецікавы. Першыя старонкі [кніжкі], дзе расказвалася пра хлопцаў-паляўнічых, паказаліся Андрушку нуднымі. Лобан. // Поўны нуды, тугі. Не шумі ты, лес высокі, Нудных песень не спявай. Колас.

3. Які не перастае, трывожыць бесперастанку (пра боль і інш.). Страшэнна балела галава, нылі нудным болем рукі і ногі. Чарнышэвіч. Мучыла смага, адчувалася, што з болем і нудным патузваннем растуць губы, шчокі, нос. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ну́дны ’надаедлівы; нецікавы; бедны’ (Нас.), ’сумны; які наганяе нуду’ (Сл. ПЗБ), ’які выклікае моташнасць, ад якога цягне на ваніты’ (ТС), ’нясмачны, брыдкі’ (Ян.). Ад нуд, нуда́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мару́дна-ну́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мару́дна-ну́дны мару́дна-ну́дная мару́дна-ну́днае мару́дна-ну́дныя
Р. мару́дна-ну́днага мару́дна-ну́днай
мару́дна-ну́днае		 мару́дна-ну́днага мару́дна-ну́дных
Д. мару́дна-ну́днаму мару́дна-ну́днай мару́дна-ну́днаму мару́дна-ну́дным
В. мару́дна-ну́дны (неадуш.)
мару́дна-ну́днага (адуш.)		 мару́дна-ну́дную мару́дна-ну́днае мару́дна-ну́дныя (неадуш.)
мару́дна-ну́дных (адуш.)
Т. мару́дна-ну́дным мару́дна-ну́днай
мару́дна-ну́днаю		 мару́дна-ну́дным мару́дна-ну́днымі
М. мару́дна-ну́дным мару́дна-ну́днай мару́дна-ну́дным мару́дна-ну́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

му́торный ну́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ну́дный ну́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кісля́ціна, -ы, ж. (разм.).

1. Што-н. вельмі кіслае.

Не сліва, а к.

2. перан. Вялы, нудны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зауны́вный тужлі́вы, ну́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)