Verbum

анлайнавы слоўнік

но́готь но́гаць, род. но́гця м., пазно́гаць, -гця м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

застри́чь разг. застры́гчы;

застри́чь но́готь застры́гчы пазно́гаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

но́гаць, -гця м. но́готь;

○ ні на н. — ниско́лько, ничу́ть;

к ~цю (пад н.) — к но́гтю (под но́готь)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазу́р, -ра́ м., обл.

1. но́готь;

2. ко́готь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кіпцю́р, -ра́ м.

1. ко́готь;

2. прост. но́готь;

◊ паказа́ць кіпцюры́ — показа́ть ко́гти;

трыма́ць у кіпцюра́х — держа́ть в когтя́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Но́гаць ’ногаць, пазногаць, пазур’ (Яруш., Шат., Бяльк., Пятк., 2; Сцяшк., Сл. ПЗБ), но́гыць ’тс’ (Грыг.), но́гоць ’тс’ (ТС), но́каць, но́хаць, нёхаць ’тс’ (Сл. ПЗБ, Шатал.), но́гець ’тс’ (Шатал.), укр. ніготь, рус. ноготь, польск. арх. nogieć, nokieć, чэш. nehet, славац. necht, в.-луж. nochč, н.-луж. nokś, славен. nȏkt, nohet, серб.-харв. но̏кат, макед. нокот, балг. нокът. Прасл. *nogъtь (і *nokъtь) ’тс’, роднаснае літ. nagùtis ’пазногаць, пазур’, усх.-літ. nãgutė ’косць’, ст.-прус. nagutis ’пазногаць’ і пад.; звязана з нага, гл. (Фасмер, 3, 80; Махэк₂, 394; Бязлай, 2, 226; Шустар-Шэўц, 14, 1019).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зле́зці сов.

1. в разн. знач. слезть; (с коня — ещё) спе́шиться;

з. з дрэ́ва — слезть с де́рева;

з. з каня́ — слезть (спе́шиться) с ло́шади;

бот злез з нагі́ — сапо́г слез с ноги́;

но́гаць злез — но́готь слез;

2. (о краске) слезть, сойти́;

фа́рба ~зла — кра́ска сле́зла (сошла́)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)