непрыхава́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непрыхава́ны |
непрыхава́ная |
непрыхава́нае |
непрыхава́ныя |
| Р. |
непрыхава́нага |
непрыхава́най
непрыхава́нае |
непрыхава́нага |
непрыхава́ных |
| Д. |
непрыхава́наму |
непрыхава́най |
непрыхава́наму |
непрыхава́ным |
| В. |
непрыхава́ны (неадуш.)
непрыхава́нага (адуш.) |
непрыхава́ную |
непрыхава́нае |
непрыхава́ныя (неадуш.)
непрыхава́ных (адуш.) |
| Т. |
непрыхава́ным |
непрыхава́най
непрыхава́наю |
непрыхава́ным |
непрыхава́нымі |
| М. |
непрыхава́ным |
непрыхава́най |
непрыхава́ным |
непрыхава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
непрыхава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непрыхава́ны |
непрыхава́ная |
непрыхава́нае |
непрыхава́ныя |
| Р. |
непрыхава́нага |
непрыхава́най
непрыхава́нае |
непрыхава́нага |
непрыхава́ных |
| Д. |
непрыхава́наму |
непрыхава́най |
непрыхава́наму |
непрыхава́ным |
| В. |
непрыхава́ны (неадуш.)
непрыхава́нага (адуш.) |
непрыхава́ную |
непрыхава́нае |
непрыхава́ныя (неадуш.)
непрыхава́ных (адуш.) |
| Т. |
непрыхава́ным |
непрыхава́най
непрыхава́наю |
непрыхава́ным |
непрыхава́нымі |
| М. |
непрыхава́ным |
непрыхава́най |
непрыхава́ным |
непрыхава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
непрыхава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непрыхава́ны |
непрыхава́ная |
непрыхава́нае |
непрыхава́ныя |
| Р. |
непрыхава́нага |
непрыхава́най
непрыхава́нае |
непрыхава́нага |
непрыхава́ных |
| Д. |
непрыхава́наму |
непрыхава́най |
непрыхава́наму |
непрыхава́ным |
| В. |
непрыхава́ны (неадуш.)
непрыхава́нага (адуш.) |
непрыхава́ную |
непрыхава́нае |
непрыхава́ныя (неадуш.)
непрыхава́ных (адуш.) |
| Т. |
непрыхава́ным |
непрыхава́най
непрыхава́наю |
непрыхава́ным |
непрыхава́нымі |
| М. |
непрыхава́ным |
непрыхава́най |
непрыхава́ным |
непрыхава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
непрыхава́ны неприкры́тый, нескрыва́емый;
~нае жу́льніцтва — неприкры́тое жу́льничество;
~ная няна́вісць — неприкры́тая (нескрыва́емая) не́нависть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
непрыхава́ны, ‑ая, ‑ае.
Які праяўляецца адкрыта, не хаваецца. У голасе камандзіра роты Туравец пачуў непрыхаваную трывогу. Мележ. Як змовіўшыся, мужчыны з непрыхаваным чаканнем пазіралі на Якава Каваліка — чакалі, што скажа брыгадзір. Кухараў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нескрыва́емый непрыхава́ны; непрыто́ены.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сум, ‑у, м.
1. Пачуццё смутку, жалю, душэўнай горычы. Неадольны сум застыў у карых вачах [Івана]. Новікаў. — Усё вельмі проста, — у Міколавым голасе непрыхаваны сум. Навуменка. З глыбокім сумам глядзіць стары. Клышка. // Тое ж самае пачуццё, але больш лёгкае і светлае; журба. У .. голасе [Антаніны Міхайлаўны] нават чулася нотка суму і спачування. Колас. І думкі новыя і сум нязведаны, салодкі. Брыль. Васіль Паўловіч трошкі з сумам, але і з гонарам успамінае тыя цяжкія, складаныя дні. Кулакоўскі. Ціхі сум вачэй дзявочых Павязу ў сядле з сабою. Панчанка.
2. Душэўная трывога ў спалучэнні са смуткам, маркотай; туга. Апусцелыя лугі і палі навявалі сум. Чарнышэвіч. Максіма зноў агарнуў сум астрожных будняў. Машара. Але ў тую ж хвіліну .. [Асядовіча] апанаваў жудасны сум па дзецях. Чорны.
3. Пакутлівая маркота; нуда. [Яшчын:] — Якое ж можа быць жыццё без цвыркуна! Загінеш ад суму... Хадкевіч. Жыць люблю каля чыгункі, Тут не будзеш знацца з сумам. Прануза.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)