ненасе́лены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ненасе́лены |
ненасе́леная |
ненасе́ленае |
ненасе́леныя |
| Р. |
ненасе́ленага |
ненасе́ленай ненасе́ленае |
ненасе́ленага |
ненасе́леных |
| Д. |
ненасе́ленаму |
ненасе́ленай |
ненасе́ленаму |
ненасе́леным |
| В. |
ненасе́лены (неадуш.) ненасе́ленага (адуш.) |
ненасе́леную |
ненасе́ленае |
ненасе́леныя (неадуш.) ненасе́леных (адуш.) |
| Т. |
ненасе́леным |
ненасе́ленай ненасе́ленаю |
ненасе́леным |
ненасе́ленымі |
| М. |
ненасе́леным |
ненасе́ленай |
ненасе́леным |
ненасе́леных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ненасе́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ненасе́лены |
ненасе́леная |
ненасе́ленае |
ненасе́леныя |
| Р. |
ненасе́ленага |
ненасе́ленай ненасе́ленае |
ненасе́ленага |
ненасе́леных |
| Д. |
ненасе́ленаму |
ненасе́ленай |
ненасе́ленаму |
ненасе́леным |
| В. |
ненасе́лены (неадуш.) ненасе́ленага (адуш.) |
ненасе́леную |
ненасе́ленае |
ненасе́леныя (неадуш.) ненасе́леных (адуш.) |
| Т. |
ненасе́леным |
ненасе́ленай ненасе́ленаю |
ненасе́леным |
ненасе́ленымі |
| М. |
ненасе́леным |
ненасе́ленай |
ненасе́леным |
ненасе́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ненасе́лены
1. незаселённый;
2. необита́емый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ненасе́лены, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і незаселены.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бязлю́дны, -ая, -ае.
Ненаселены або маланаселены.
Б. востраў.
Бязлюдная хата.
|| наз. бязлю́днасць, -і, ж.
Вясковая б.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
необита́емый незасе́лены, ненасе́лены; (нежилой) нежылы́; (безлюдный) бязлю́дны;
необита́емый дом незасе́лены (ненасе́лены, нежылы́) дом;
необита́емый о́стров ненасе́лены (бязлю́дны) во́страў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бязлю́дны, ‑ая, ‑ае.
Ненаселены або маланаселены. Толькі свае песні спявае.. [лясны жаваранак] у бязлюдных мясцінах, дзе рэдка бывае чалавек, і мала хто чуе іх. Колас. // Такі, дзе не відаць або няма ў дадзены момант людзей. Сяргей пакрочыў у бок калгаснага двара пакуль што яшчэ бязлюднай вуліцай. Шахавец. Бязлюдная лясная дарога была зусім ціхая. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бязлюдны, ненаселены; пусты, апусцелы, пустынны (перан.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)