ненасе́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ненасе́лены ненасе́леная ненасе́ленае ненасе́леныя
Р. ненасе́ленага ненасе́ленай
ненасе́ленае		 ненасе́ленага ненасе́леных
Д. ненасе́ленаму ненасе́ленай ненасе́ленаму ненасе́леным
В. ненасе́лены (неадуш.)
ненасе́ленага (адуш.)		 ненасе́леную ненасе́ленае ненасе́леныя (неадуш.)
ненасе́леных (адуш.)
Т. ненасе́леным ненасе́ленай
ненасе́ленаю		 ненасе́леным ненасе́ленымі
М. ненасе́леным ненасе́ленай ненасе́леным ненасе́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ненасе́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ненасе́лены ненасе́леная ненасе́ленае ненасе́леныя
Р. ненасе́ленага ненасе́ленай
ненасе́ленае		 ненасе́ленага ненасе́леных
Д. ненасе́ленаму ненасе́ленай ненасе́ленаму ненасе́леным
В. ненасе́лены (неадуш.)
ненасе́ленага (адуш.)		 ненасе́леную ненасе́ленае ненасе́леныя (неадуш.)
ненасе́леных (адуш.)
Т. ненасе́леным ненасе́ленай
ненасе́ленаю		 ненасе́леным ненасе́ленымі
М. ненасе́леным ненасе́ленай ненасе́леным ненасе́леных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ненасе́лены

1. незаселённый;

2. необита́емый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ненасе́лены, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і незаселены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ненасе́лены únbesiedelt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бязлю́дны, -ая, -ае.

Ненаселены або маланаселены.

Б. востраў.

Бязлюдная хата.

|| наз. бязлю́днасць, -і, ж.

Вясковая б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

необита́емый незасе́лены, ненасе́лены; (нежилой) нежылы́; (безлюдный) бязлю́дны;

необита́емый дом незасе́лены (ненасе́лены, нежылы́) дом;

необита́емый о́стров ненасе́лены (бязлю́дны) во́страў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

uninhabited [ˌʌnɪnˈhæbɪtɪd] adj. ненасе́лены, бязлю́дны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

únbewohnt

a ненасе́лены, бязлю́дны, нежылы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wild land

дзі́кі, ненасе́лены край

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)