недаву́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. недаву́чаны недаву́чаная недаву́чанае недаву́чаныя
Р. недаву́чанага недаву́чанай
недаву́чанае
недаву́чанага недаву́чаных
Д. недаву́чанаму недаву́чанай недаву́чанаму недаву́чаным
В. недаву́чаны (неадуш.)
недаву́чанага (адуш.)
недаву́чаную недаву́чанае недаву́чаныя (неадуш.)
недаву́чаных (адуш.)
Т. недаву́чаным недаву́чанай
недаву́чанаю
недаву́чаным недаву́чанымі
М. недаву́чаным недаву́чанай недаву́чаным недаву́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

недаву́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. недаву́чаны недаву́чаная недаву́чанае недаву́чаныя
Р. недаву́чанага недаву́чанай
недаву́чанае
недаву́чанага недаву́чаных
Д. недаву́чанаму недаву́чанай недаву́чанаму недаву́чаным
В. недаву́чаны (неадуш.)
недаву́чанага (адуш.)
недаву́чаную недаву́чанае недаву́чаныя (неадуш.)
недаву́чаных (адуш.)
Т. недаву́чаным недаву́чанай
недаву́чанаю
недаву́чаным недаву́чанымі
М. недаву́чаным недаву́чанай недаву́чаным недаву́чаных

Кароткая форма: недаву́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

недаву́чаны недоу́ченный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недаву́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад недавучыць.

2. у знач. прым. Які не закончыў вучобы, абучэння, не завяршыў адукацыі. Недавучаны гарманіст. □ Бывала, ў халепу і сцюжу Я, недавучаны студэнт, Туліўся да цябе, «кацюша», Пад набрынялы твой брызент. Аўрамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недоу́ченный недаву́чаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недаву́чка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -чцы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -чак (разм.).

Недавучаны, маладасведчаны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Недапе́ка ’дурань, дурніца’ (Яўс.), недапёка ’недавучка’ (Нас.), ’нязграбны чалавек’, недапе́клы, ’не зусім разумны’, недапе́чаны, недапячоны ’тс’ (Сл. ПЗБ), з неда- ’недастаткова’ і пячы́ (іранічна), параўн. недапе́чаны ’недапечаны; недавучаны; неразумны, дурнаваты’; магчымы ўплыў дзеяслова пячы́ся ’клапаціцца, даглядаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)