недаву́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. недаву́чаны недаву́чаная недаву́чанае недаву́чаныя
Р. недаву́чанага недаву́чанай
недаву́чанае		 недаву́чанага недаву́чаных
Д. недаву́чанаму недаву́чанай недаву́чанаму недаву́чаным
В. недаву́чаны (неадуш.)
недаву́чанага (адуш.)		 недаву́чаную недаву́чанае недаву́чаныя (неадуш.)
недаву́чаных (адуш.)
Т. недаву́чаным недаву́чанай
недаву́чанаю		 недаву́чаным недаву́чанымі
М. недаву́чаным недаву́чанай недаву́чаным недаву́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)