небара́ка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ра́цы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -ра́к (разм.).

Няшчасны чалавек, які выклікае спагаду, спачуванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

небара́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. небара́ка небара́кі
Р. небара́кі небара́к
Д. небара́ку небара́кам
В. небара́ку небара́к
Т. небара́кам небара́камі
М. небара́ку небара́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

небара́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. небара́ка небара́кі
Р. небара́кі небара́к
Д. небара́цы небара́кам
В. небара́ку небара́к
Т. небара́кай
небара́каю		 небара́камі
М. небара́цы небара́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

небара́ка м. и ж., разг. бедня́га, бедня́жка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

небара́ка, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑рацы, Т ‑ай (‑аю), ж.

Няшчасны чалавек, які выклікае спачуванне, жаль і спагаду. Паблізу гаварылі: — Напэўна, ужо нічога не будзе з небаракі, каторы дзень не прыходзіць у прытомнасць... Васілевіч. Агату ўжо неадчэпна грызе клопат: калі не выпусцяць чалавека, дык што яна, небарака, будзе рабіць вясной. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

небара́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. небара́к небара́кі
Р. небара́ка небара́каў
Д. небара́ку небара́кам
В. небара́ка небара́каў
Т. небара́кам небара́камі
М. небара́ку небара́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папаку́таваць, -тую, -туеш, -туе; -туй; зак.

Пакутаваць некаторы час.

Папакутаваў у палоне небарака.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

небара́к, ‑а, м.

Разм. Тое, што і небарака (пра мужчыну).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замарко́тнець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Стаць маркотным, замаркоціцца. Занудзіўся небарака, замаркотнела чало. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забе́гацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Стаміцца ад беганіны, клопатаў. Усціння глядзела, як .. [паштальён] прагна піў, і нават не абуралася — сапраўды, небарака, забегаўся па хатах. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)