неазнача́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неазнача́льны |
неазнача́льная |
неазнача́льнае |
неазнача́льныя |
| Р. |
неазнача́льнага |
неазнача́льнай
неазнача́льнае |
неазнача́льнага |
неазнача́льных |
| Д. |
неазнача́льнаму |
неазнача́льнай |
неазнача́льнаму |
неазнача́льным |
| В. |
неазнача́льны (неадуш.)
неазнача́льнага (адуш.) |
неазнача́льную |
неазнача́льнае |
неазнача́льныя (неадуш.)
неазнача́льных (адуш.) |
| Т. |
неазнача́льным |
неазнача́льнай
неазнача́льнаю |
неазнача́льным |
неазнача́льнымі |
| М. |
неазнача́льным |
неазнача́льнай |
неазнача́льным |
неазнача́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
неазнача́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неазнача́льны |
неазнача́льная |
неазнача́льнае |
неазнача́льныя |
| Р. |
неазнача́льнага |
неазнача́льнай
неазнача́льнае |
неазнача́льнага |
неазнача́льных |
| Д. |
неазнача́льнаму |
неазнача́льнай |
неазнача́льнаму |
неазнача́льным |
| В. |
неазнача́льны (неадуш.)
неазнача́льнага (адуш.) |
неазнача́льную |
неазнача́льнае |
неазнача́льныя (неадуш.)
неазнача́льных (адуш.) |
| Т. |
неазнача́льным |
неазнача́льнай
неазнача́льнаю |
неазнача́льным |
неазнача́льнымі |
| М. |
неазнача́льным |
неазнача́льнай |
неазнача́льным |
неазнача́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
неазнача́льны
1. неопредели́мый;
2. грам., мат. неопределённый;
~ная фо́рма дзеясло́ва — неопределённая фо́рма глаго́ла;
~нае ўраўне́нне — неопределённое уравне́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
неазнача́льны, ‑ая, ‑ае.
У выразах: неазначальная форма дзеяслова гл. форма; неазначальныя займеннікі гл. займеннік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неопредели́мый неазнача́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чый-нічы́й, чыя-нічыя, чыё-нічыё; займ.
неазначальны. Які належыць сяму-таму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неазнача́льнасць ж.
1. неопредели́мость;
2. грам., мат. неопределённость;
1, 2 см. неазнача́льны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
като́ры-не́будзь, ‑ая-небудзь, ‑ае-небудзь; займ. неазначальны.
Які-небудзь, хто-небудзь, адзін з некалькіх, з многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хто-ко́львек, каго-кольвек і пад. (гл. хто), займ. неазначальны.
Абл. Хто-небудзь. Заўтра ў мяне адзін урок, падменіць хто-кольвек. Марціновіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
які́сь, якаясь, якоесь; займ. неазначальны.
Разм. Тое, што і якісьці. І раптам — быццам узмахнуў рукою якісь чарадзей — луг зноў набыў сваю ўчарашнюю прывабнасць. Кірэенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)