начы́шчаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. начы́шчаны начы́шчаная начы́шчанае начы́шчаныя
Р. начы́шчанага начы́шчанай
начы́шчанае		 начы́шчанага начы́шчаных
Д. начы́шчанаму начы́шчанай начы́шчанаму начы́шчаным
В. начы́шчаны (неадуш.)
начы́шчанага (адуш.)		 начы́шчаную начы́шчанае начы́шчаныя (неадуш.)
начы́шчаных (адуш.)
Т. начы́шчаным начы́шчанай
начы́шчанаю		 начы́шчаным начы́шчанымі
М. начы́шчаным начы́шчанай начы́шчаным начы́шчаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

начы́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. начы́шчаны начы́шчаная начы́шчанае начы́шчаныя
Р. начы́шчанага начы́шчанай
начы́шчанае		 начы́шчанага начы́шчаных
Д. начы́шчанаму начы́шчанай начы́шчанаму начы́шчаным
В. начы́шчаны (неадуш.)
начы́шчанага (адуш.)		 начы́шчаную начы́шчанае начы́шчаныя (неадуш.)
начы́шчаных (адуш.)
Т. начы́шчаным начы́шчанай
начы́шчанаю		 начы́шчаным начы́шчанымі
М. начы́шчаным начы́шчанай начы́шчаным начы́шчаных

Кароткая форма: начы́шчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

начы́шчаны в разн. знач. начи́щенный; см. начы́сціць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начы́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад начысціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начи́щенный

1. начы́шчаны; нашарава́ны; наваксава́ны;

2. начы́шчаны; наабіра́ны; наскрэ́бены, мног. панаскраба́ны, панаскрэ́бваны; налу́шчаны, налу́заны; наперабіра́ны; см. начи́стить.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ляксаваны ’начышчаны да бляску’ (шчуч., Сцяшк. Сл.). З ваксаваць, якое з ва́кса 1 (гл.) пры ад’ідэацыі ляксава́ць ’ачышчаць кішэчнік’, ’мець панос’ (гл. ля́кса).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наваксава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад наваксаваць.

2. у знач. прым. Намазаны, начышчаны ваксай. Стараста вярнуўся з мужчынам у наваксаваных хромавых ботах, галіфэ і жоўтым кажушку. Бураўкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самава́р, ‑а, м.

Металічны прыбор для кіпячэння вады з награвальнай трубой у сярэдзіне. — Уставай, мама, самавар стаў, бацька едзе з пасажырскім. Лынькоў. [Марыя Карпаўна] несла медны начышчаны да бляску самавар, які дыхаў парай. Гурскі. // Пра піццё чаю, чаяпіцце. Па некалькі разоў на дзень заказвалі самавар. Гартны. [Турсевіч:] — Ну, вось што, Лабуня! Зараз закамандую гаспадыні самавар. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натёртый

1. нацёрты, мног. панаціра́ны;

2. начы́шчаны, нашарава́ны, наглянцава́ны;

3. (повреждённый трением) нацёрты, мног. панаціра́ны, наму́ляны, мног. панаму́льваны;

4. (измельчённый) нацёрты, мног. панаціра́ны; (тёркой) надра́ны, надзёрты; см. натере́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)