нахле́бнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто жыве на чужыя сродкі, на чужым хлебе.

|| ж. нахле́бніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нахле́бнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нахле́бнік нахле́бнікі
Р. нахле́бніка нахле́бнікаў
Д. нахле́бніку нахле́бнікам
В. нахле́бніка нахле́бнікаў
Т. нахле́бнікам нахле́бнікамі
М. нахле́бніку нахле́бніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нахле́бнік м. нахле́бник, прижива́льщик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нахле́бнік, ‑а, м.

Той, хто жыве на чужыя сродкі, на чужым хлебе. Бацькі хутка прымірыліся з тым, што хлапец астаўся ў калгасе і нахлебнікам ён больш не быў. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хле́бнік

‘нахлебнік’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хле́бнік хле́бнікі
Р. хле́бніка хле́бнікаў
Д. хле́бніку хле́бнікам
В. хле́бніка хле́бнікаў
Т. хле́бнікам хле́бнікамі
М. хле́бніку хле́бніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нахле́бніца, ‑ы, ж.

Жан. да нахлебнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прихлеба́тель разг. падхалі́м, -ма м.; нахле́бнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прижива́льщик уст. нахле́бнік, -ка м.; (дармоед) дармае́д, -да м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рызыдава́ць ’самаўладнічаць’ (Цых.). Паланізм, параўн. польск. rezydować ’быць, знаходзіцца’, ’мець рэзыдэнцыю’, rezydent ’рэзідэнт’, уст. ’нахлебнік, дармаед’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нахле́бник уст.

1. (приживальщик) нахле́бнік, -ка м.; (дармоед) дармае́д, -да м.;

2. (столовник) сталаўні́к, -ка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)