Verbum

анлайнавы слоўнік

натуралі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Той, хто вывучае, даследуе прыроду.

Гурток юных натуралістаў.

2. Паслядоўнік натуралізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

натуралі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

натуралі́ст м., в разн. знач. натурали́ст;

ста́нцыя ю́ных ~таў — ста́нция ю́ных натурали́стов;

маста́к-н. — худо́жник-натурали́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натуралі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Той, хто вывучае, даследуе прыроду. Юны натураліст.

2. Паслядоўнік натуралізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юн...

Першая частка складаных слоў у знач. юны, напр.: юннат (юны натураліст), юнкар (юны карэспандэнт), юнкараўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

натурали́ст натуралі́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

юнна́т, -а, М -на́це, мн. -ы, -аў, м.

Скарачэнне: юны натураліст, удзельнік гуртка па вывучэнні прыроды.

|| прым. юнна́цкі, -ая, -ае.

Юннацкая работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ю́ны, -ая, -ае.

1. Які не дасягнуў сталага ўзросту.

Ю. узрост.

Юнае пакаленне.

Ю. натураліст (юннат).

2. Уласцівы маладым, маладосці.

Юныя сілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

юнна́т м. (ю́ны натуралі́ст) юнна́т (ю́ный натурали́ст)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

юнна́т (ю́ный натурали́ст) юнна́т, -та м. (ю́ны натуралі́ст);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)