Verbum

анлайнавы слоўнік

натуралі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Той, хто вывучае, даследуе прыроду.

Гурток юных натуралістаў.

2. Паслядоўнік натуралізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

натуралі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

натуралі́ст м., в разн. знач. натурали́ст;

ста́нцыя ю́ных ~таў — ста́нция ю́ных натурали́стов;

маста́к-н. — худо́жник-натурали́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натуралі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Той, хто вывучае, даследуе прыроду. Юны натураліст.

2. Паслядоўнік натуралізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натуралі́ст м.

1. (прыродазнавец) Natúrforscher m -s, -;

2. (паслядоўнік натуралізму) Naturalíst m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

натуралі́ст

(фр. naturaliste, ад лац. naturalis = прыродны)

1) той, хто займаецца вывучэннем прыроды; прыродазнавец;

2) прыхільнік натуралізму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

юн...

Першая частка складаных слоў у знач. юны, напр.: юннат (юны натураліст), юнкар (юны карэспандэнт), юнкараўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

натурали́ст натуралі́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

naturalist [ˈnætʃrəlɪst] n. натуралі́ст, прыродазна́ўца, прыродазна́вец

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

юнна́т, -а, М -на́це, мн. -ы, -аў, м.

Скарачэнне: юны натураліст, удзельнік гуртка па вывучэнні прыроды.

|| прым. юнна́цкі, -ая, -ае.

Юннацкая работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)