натру́джаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. натру́джаны натру́джаная натру́джанае натру́джаныя
Р. натру́джанага натру́джанай
натру́джанае		 натру́джанага натру́джаных
Д. натру́джанаму натру́джанай натру́джанаму натру́джаным
В. натру́джаны (неадуш.)
натру́джанага (адуш.)		 натру́джаную натру́джанае натру́джаныя (неадуш.)
натру́джаных (адуш.)
Т. натру́джаным натру́джанай
натру́джанаю		 натру́джаным натру́джанымі
М. натру́джаным натру́джанай натру́джаным натру́джаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

натру́джаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. натру́джаны натру́джаная натру́джанае натру́джаныя
Р. натру́джанага натру́джанай
натру́джанае		 натру́джанага натру́джаных
Д. натру́джанаму натру́джанай натру́джанаму натру́джаным
В. натру́джаны (неадуш.)
натру́джанага (адуш.)		 натру́джаную натру́джанае натру́джаныя (неадуш.)
натру́джаных (адуш.)
Т. натру́джаным натру́джанай
натру́джанаю		 натру́джаным натру́джанымі
М. натру́джаным натру́джанай натру́джаным натру́джаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

натру́джаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. натру́джаны натру́джаная натру́джанае натру́джаныя
Р. натру́джанага натру́джанай
натру́джанае		 натру́джанага натру́джаных
Д. натру́джанаму натру́джанай натру́джанаму натру́джаным
В. натру́джаны (неадуш.)
натру́джанага (адуш.)		 натру́джаную натру́джанае натру́джаныя (неадуш.)
натру́джаных (адуш.)
Т. натру́джаным натру́джанай
натру́джанаю		 натру́джаным натру́джанымі
М. натру́джаным натру́джанай натру́джаным натру́джаных

Кароткая форма: натру́джана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

натру́джаны натру́женный; см. натру́дзіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натру́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад натрудзіць.

2. у знач. прым. Стомлены, прыведзены ў хваравіты стан (працай, хадой і пад.). Натруджанае цела ныла.., а час цягнуўся доўга, нібы вечнасць. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перетру́женный разг. натру́джаны, навярэ́джаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спрацава́ны, -ая, -ае (спец.).

1. Які стаў непрыгодны ў працэсе працяглай работы; зношаны.

2. Які страціў сілы, здароўе ад непамернай работы; змарнелы, змучаны; стомлены, натруджаны.

|| наз. спрацава́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

увярэ́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад уверадзіць.

2. у знач. прым. Стомлены, змораны, натруджаны да болю. Увярэджаная спіна. // Пакалечаны. Увярэджаныя пальцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натру́женный навярэ́джаны; натру́джаны; спрацава́ны;

натру́женные но́ги навярэ́джаныя (натру́джаныя) но́гі;

натру́женные ру́ки натру́джаныя (спрацава́ныя) ру́кі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стру́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад струдзіць.

2. у знач. прым. Тое, што і натруджаны (у 2 знач.). — Ну, дай, маці, руку! — і пацалаваў [Косця] яе шурпатую, струджаную руку. Лынькоў. Як павышэлі струджаныя спіны! Сіпакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)