Verbum

анлайнавы слоўнік

насту́каць, -аю, -аеш, -ае; зак.

1. што. Выявіць што-н. пастукваннем.

Н. пустату ў сцяне.

2. Надаваць кухталёў, набіць (разм.).

|| незак. насту́кваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насту́каць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насту́каць сов.

1. (обнаружить постукиванием) насту́кать;

н. пустату́ ў сцяне́ — насту́кать пустоту́ в стене́;

2. прост. надава́ть тумако́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насту́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. што. Выявіць што‑н. пастукваннем. Настукаць пустату 2 сцяне.

2. Разм. Надаваць кухталёў; набіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

настуча́ть сов., разг. насту́каць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насту́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да настукаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насту́каны насту́канный; см. насту́каць ¹

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насту́кать сов. насту́каць; (обнаружить простукиванием) вы́стукаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насту́кваць несов. (обнаруживать постукиванием) насту́кивать; см. насту́каць ¹

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назвя́гаць

‘хлусліва данесці, настукаць (назвягаць каму-небудзь пра што-небудзь, на каго-небудзь)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)