наста́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. наста́ўнік наста́ўнікі
Р. наста́ўніка наста́ўнікаў
Д. наста́ўніку наста́ўнікам
В. наста́ўніка наста́ўнікаў
Т. наста́ўнікам наста́ўнікамі
М. наста́ўніку наста́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

капіта́н-наста́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. капіта́н-наста́ўнік капіта́н-наста́ўнікі
Р. капіта́н-наста́ўніка капіта́н-наста́ўнікаў
Д. капіта́н-наста́ўніку капіта́н-наста́ўнікам
В. капіта́н-наста́ўніка капіта́н-наста́ўнікаў
Т. капіта́н-наста́ўнікам капіта́н-наста́ўнікамі
М. капіта́н-наста́ўніку капіта́н-наста́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шэф-наста́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шэф-наста́ўнік шэ́фы-наста́ўнікі
Р. шэ́фа-наста́ўніка шэ́фаў-наста́ўнікаў
Д. шэ́фу-наста́ўніку шэ́фам-наста́ўнікам
В. шэ́фа-наста́ўніка шэ́фаў-наста́ўнікаў
Т. шэ́фам-наста́ўнікам шэ́фамі-наста́ўнікамі
М. шэ́фе-наста́ўніку шэ́фах-наста́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наста́ўніцтва, -а, н.

1. Праца, занятак настаўніка; прафесія настаўніка.

Першыя гады настаўніцтва.

2. зб. Школьныя настаўнікі.

3. Форма выхавання і прафесійнай падрыхтоўкі маладых рабочых вопытнымі спецыялістамі.

Н. на заводах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мюры́д, -а, М -ры́дзе, мн. -ы, -аў, м.

Паслушнік у мусульман, які павінен без пярэчанняў выконваць усе патрабаванні свайго духоўнага настаўніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капита́н-наста́вник капіта́н-наста́ўнік, род. капіта́на-наста́ўніка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шеф-наста́вник шэф-наста́ўнік, род. шэ́фа-наста́ўніка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усердава́ць

‘усердавацца; выклікаць гнеў каго-небудзь (усердаваць настаўніка)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. усярду́ю усярду́ем
2-я ас. усярду́еш усярду́еце
3-я ас. усярду́е усярду́юць
Прошлы час
м. усердава́ў усердава́лі
ж. усердава́ла
н. усердава́ла
Загадны лад
2-я ас. усярду́й усярду́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час усердава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зразуме́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; -е́ты; зак., каго-што.

Уясніць значэнне чаго-н., сэнс чыіх-н. слоў, учынкаў.

З. тлумачэнне настаўніка.

З. ісціну.

З. сутнасць справы.

З. сваю памылку.

З. адзін аднаго.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наста́ўнічанне, ‑я, н.

Разм. Праца настаўніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)