насле́дны, -ая, -ае.

Які з’яўляецца наследнікам прастола.

Н. прынц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насле́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. насле́дны насле́дная насле́днае насле́дныя
Р. насле́днага насле́днай
насле́днае		 насле́днага насле́дных
Д. насле́днаму насле́днай насле́днаму насле́дным
В. насле́дны (неадуш.)
насле́днага (адуш.)		 насле́дную насле́днае насле́дныя (неадуш.)
насле́дных (адуш.)
Т. насле́дным насле́днай
насле́днаю		 насле́дным насле́днымі
М. насле́дным насле́днай насле́дным насле́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насле́дны насле́дный;

н. прынц — насле́дный принц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насле́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які з’яўляецца наследнікам прастола, улады. Наследны прынц. Наследны князь.

2. Уст. Які перадаецца ў спадчыну. Наследнае права.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насле́дный насле́дны;

насле́дный принц насле́дны прынц;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лорд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

У Англіі: вышэйшы дваранскі наследны тытул або тытул вышэйшых службовых асоб, а таксама асоба, якая носіць гэты тытул.

Л.-канцлер.

Л.-мэр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лорд, ‑а, М ‑дзе, м.

1. Наследны тытул вышэйшага дваранства ў Англіі. // Асоба, якая носіць гэты тытул.

2. Састаўная частка афіцыйнай назвы некаторых вышэйшых і мясцовых адказных асоб Вялікабрытаніі (напрыклад, лорд-канцлер, лорд-мэр).

[Англ. lord.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пато́мны ​1, ‑ая, ‑ае.

1. Наследны, радавы. Патомны маёнтак.

2. Які ад роду належыць да якога‑н. саслоўя; прыродны. Патомны дваранін, Вярсенеў зразумеў вялікую справядлівасць народнай барацьбы і ўбачыў у рэвалюцыі не разбуральную, а стваральную сілу. Сяргейчык. // Які належыць да сям’і, што ўвесь час займаецца пэўнай справай, пэўным рамяством. Патомны сталявар. Патомны рыбак.

пато́мны ​2, ‑ая, ‑ае.

Які робіцца, праводзіцца па тамах, па кожным томе асобна. Патомнае выданне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)