наро́дніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наро́дніцкі наро́дніцкая наро́дніцкае наро́дніцкія
Р. наро́дніцкага наро́дніцкай
наро́дніцкае		 наро́дніцкага наро́дніцкіх
Д. наро́дніцкаму наро́дніцкай наро́дніцкаму наро́дніцкім
В. наро́дніцкі (неадуш.)
наро́дніцкага (адуш.)		 наро́дніцкую наро́дніцкае наро́дніцкія (неадуш.)
наро́дніцкіх (адуш.)
Т. наро́дніцкім наро́дніцкай
наро́дніцкаю		 наро́дніцкім наро́дніцкімі
М. наро́дніцкім наро́дніцкай наро́дніцкім наро́дніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

наро́дніцкі наро́днический

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наро́дніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да народніцтва, народніка; які выражае погляды народніцтва, народнікаў. Народніцкая праграма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наро́дніцтва, -а, н.

Грамадска-палітычны рух у Расіі ў 2-й палавіне 19 ст., які ідэалізаваў сялянскую абшчыну і імкнуўся цераз яе ажыццявіць ідэі сялянскай дэмакратыі і пераходу да сацыялізму, мінуючы капіталізм.

|| прым. наро́дніцкі, -ая,-ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наро́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

Паслядоўнік народніцтва.

|| ж. наро́дніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. наро́дніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лібера́льна-наро́дніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лібера́льна-наро́дніцкі лібера́льна-наро́дніцкая лібера́льна-наро́дніцкае лібера́льна-наро́дніцкія
Р. лібера́льна-наро́дніцкага лібера́льна-наро́дніцкай
лібера́льна-наро́дніцкае		 лібера́льна-наро́дніцкага лібера́льна-наро́дніцкіх
Д. лібера́льна-наро́дніцкаму лібера́льна-наро́дніцкай лібера́льна-наро́дніцкаму лібера́льна-наро́дніцкім
В. лібера́льна-наро́дніцкі (неадуш.)
лібера́льна-наро́дніцкага (адуш.)		 лібера́льна-наро́дніцкую лібера́льна-наро́дніцкае лібера́льна-наро́дніцкія (неадуш.)
лібера́льна-наро́дніцкіх (адуш.)
Т. лібера́льна-наро́дніцкім лібера́льна-наро́дніцкай
лібера́льна-наро́дніцкаю		 лібера́льна-наро́дніцкім лібера́льна-наро́дніцкімі
М. лібера́льна-наро́дніцкім лібера́льна-наро́дніцкай лібера́льна-наро́дніцкім лібера́льна-наро́дніцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

наро́днический наро́дніцкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сацыялі́зм, ‑а, м.

1. Першая фаза камуністычнай фармацыі — грамадскі лад, які ў выніку пралетарскай рэвалюцыі прыходзіць на змену капіталізму і характарызуецца грамадскай уласнасцю на сродкі вытворчасці, адсутнасцю эксплуатацыі чалавека чалавекам, палітычнай уладай працоўных мас пры кіруючай ролі рабочага класа на чале з марксісцка-ленінскай партыяй. Утварэнне і росквіт брацкага саюза савецкіх народаў служыць самым пераканаўчым доказам таго, што толькі сацыялізм адкрывае адзіна правільны шлях да пераадолення варожасці і недавер’я паміж нацыямі, да ўвасаблення ў рэальным жыцці гуманістычнага прынцыпу людзей працы: чалавек чалавеку, народ народу — друг, таварыш і брат. Машэраў.

2. Вучэнне аб пабудове сацыялістычнага грамадства. Навуковы сацыялізм.

3. Назва розных дробнабуржуазных і буржуазных вучэнняў аб рэформе капіталістычнага грамадства на аснове ўраўняльнасці або згладжвання антаганістычных супярэчнасцей. Народніцкі сацыялізм. Хрысціянскі сацыялізм.

•••

Развіты сацыялізм — заканамерная ступень сацыяльна-эканамічнай сталасці сацыялістычнага ладу, калі завяршаецца перабудова ўсёй сукупнасці грамадскіх адносін на ўнутрана ўласцівых сацыялізму калектывісцкіх пачатках.

Сусветная сістэма сацыялізма гл. сістэма.

Утапічны сацыялізм — дамарксаўскае вучэнне аб сацыялістычнай перабудове грамадства, якое выходзіла не з аб’ектыўных законаў развіцця, а з абстрактных уяўленняў аб ідэальнай будове грамадства.

[Ад лац. socialis — грамадскі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)