намыва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. намыва́ю намыва́ем
2-я ас. намыва́еш намыва́еце
3-я ас. намыва́е намыва́юць
Прошлы час
м. намыва́ў намыва́лі
ж. намыва́ла
н. намыва́ла
Загадны лад
2-я ас. намыва́й намыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час намыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

намыва́ць несов., в разн. знач. намыва́ть; (белья — ещё) насти́рывать; см. намы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да намыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намы́ць, -мы́ю, -мы́еш, -мы́е; -мы́ты; зак.

1. чаго. Вымыць нейкую колькасць.

Н. бялізны.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Нанесці плынню, хвалямі.

Рака намыла водмель.

3. чаго. Прамываючы пароду вадой, здабыць нейкую колькасць чаго-н. (звычайна пра золата).

Н. золата.

4. што і чаго. Стварыць збудаванне з зямлі пры дапамозе землясоснай машыны.

Н. дамбу.

|| незак. намыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. намы́ў, -мы́ву, м. (да 2—4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

намыва́ть несов. намыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насти́рывать несов. намыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намыва́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да намываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. намываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намыва́цца несов., страд. намыва́ться; насти́рыватъся; см. намыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Мыл ’іл’ (лун., Шатал.), ’занесены пяском участак’ (стол., Сл. Брэс.). У выніку кантамінацыі лексем мул ’іл, твань’ і мыць ’намываць’ (гл.). Не выключана, што гэта стары балтызм. Параўн. літ. miilti ’забруджваць’, miltinas ’гліністы’, muivė ’іл, твань’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)