наме́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наме́чаны наме́чаная наме́чанае наме́чаныя
Р. наме́чанага наме́чанай
наме́чанае		 наме́чанага наме́чаных
Д. наме́чанаму наме́чанай наме́чанаму наме́чаным
В. наме́чаны (неадуш.)
наме́чанага (адуш.)		 наме́чаную наме́чанае наме́чаныя (неадуш.)
наме́чаных (адуш.)
Т. наме́чаным наме́чанай
наме́чанаю		 наме́чаным наме́чанымі
М. наме́чаным наме́чанай наме́чаным наме́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

наме́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наме́чаны наме́чаная наме́чанае наме́чаныя
Р. наме́чанага наме́чанай
наме́чанае		 наме́чанага наме́чаных
Д. наме́чанаму наме́чанай наме́чанаму наме́чаным
В. наме́чаны (неадуш.)
наме́чанага (адуш.)		 наме́чаную наме́чанае наме́чаныя (неадуш.)
наме́чаных (адуш.)
Т. наме́чаным наме́чанай
наме́чанаю		 наме́чаным наме́чанымі
М. наме́чаным наме́чанай наме́чаным наме́чаных

Кароткая форма: наме́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

наме́чаны наме́ченный; поме́ченный; см. наме́ціць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наме́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад намеціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наме́ченный

1. (помеченный) наме́чаны, назна́чаны, пазна́чаны;

2. (о плане, линии поведения и т. п.) наме́чаны; (набросанный) накі́даны;

3. (кандидат) наме́чаны, вы́значаны; см. наме́тить.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэалізо́ўвацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; незак.

1. Ажыццяўляцца, здзяйсняцца (кніжн.).

Намечаны план пачаў р.

2. Пераводзіцца ў грошы (пра каштоўнасці; спец.).

|| наз. рэаліза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Маршру́т ’шлях руху транспарту, намечаны загадзя’ (ТСБМ). З рус. маршру́т, якое з ням. Marschroute (Фасмер, 2, 576).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

маршру́т, ‑а і ‑у, М ‑руце, м.

1. ‑у. Шлях руху (поезда, самалёта, войска і пад.), звычайна намечаны загадзя. [Сяляне:] — У вайсковых людзей дысцыпліна, яны не маглі збочыць з маршрута. Карпюк. Маршрут [турысцкага паходу] быў пракладзены па рэках Палесся, на месцы колішніх партызанскіх лагераў. Шыцік.

2. ‑а. Тое, што і маршрутны поезд (гл. поезд).

[Ням. Marschrute ад фр. marche — хадзьба і route — шлях, дарога.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кандыда́т ’той, хто намечаны для выбрання, прыёму, назначэння’ (ТСБМ, Яруш.), Ст.-бел. кондидатъ (XVII ст.) ’тс’. Запазычана са ст.-польск. kandydat, якое з лац. candidātus ’убраны ў белае адзенне’ (з часоў Рыму — прэтэндэнт на пасаду павінен быў быць апрануты ў белую тогу) < лац. condere ’бялець, блішчэць’ (Слаўскі, 2, 44; Шанскі, 2 (К), 43–44).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мэ́та, ‑ы, ДМ мэце, ж.

Тое, да чаго імкнуцца, чаго жадаюць дасягнуць. Мэта ўрока. Дасягнуць мэты. □ Міналі дні, ішлі гады. Ішлі і мы да нашай мэты. Бялевіч. [Свірын:] — Мэта ў нас з вамі адна — спакойна жыць, добра вучыцца і мірна працаваць. Пальчэўскі. // Пэўны намер, пастаўленая задача. Хацелася проста так, без мэты, паблукаць па вуліцы, паглядзець на людзей, на вітрыны, на рух машын. Карпаў. Ішла.. група з ранейшай мэтай — падбіраць для справы людзей у вёсках. Новікаў. // Загадзя намечаны пункт, мяжа. Тым самым тыднем, а можа, наколькі дзён раней, .. стары Нявада падышоў да мэты свайго доўгага падарожжа. Чорны.

•••

З мэтай чаго — для таго каб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)