намата́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што і чаго.

1. гл. матаць¹.

2. Матаючы, нарыхтаваць у нейкай колькасці.

Н. пяць клубкоў нітак.

|| незак. намо́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

намата́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. намата́ю намата́ем
2-я ас. намата́еш намата́еце
3-я ас. намата́е намата́юць
Прошлы час
м. намата́ў намата́лі
ж. намата́ла
н. намата́ла
Загадны лад
2-я ас. намата́й намата́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час намата́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

намата́ць сов., в разн. знач. намота́ть;

н. ні́ткі на шпу́льку — намота́ть ни́тки на кату́шку;

н. два́ццаць матко́ў — намота́ть два́дцать мотко́в;

◊ н. на вус — намота́ть на ус

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намата́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

1. Абвіць, абкруціць што‑н. вакол чаго‑н. Наматаць нітак на шпульку. □ Познышаў памагаў на руку провад. Вось паравоз дабег да ўзрыўчаткі... Краўчанка. Нырнуў хлопец [у раку], памагаў лёску на руку, торгаў, торгаў,.. кручка не адарваў. Б. Стральцоў.

2. Матаючы, прыгатаваць у нейкай колькасці. Наматаць пяць клубкоў пражы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мата́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; незак.

1. што. Віць, навіваць, накручваць.

М. ніткі.

2. чым. Рухаць з боку ў бок, махаць чым-н.

М. галавой.

3. Хутка ісці, бегчы куды-н.; уцякаць, паспешна выбірацца адкуль-н. (разм., груб.).

Матай адсюль!

|| зак. намата́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны (да 1 знач.); наз. намо́тка, -і, ДМ -тцы, ж. (да 1 знач.).

|| аднакр. матну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ (да 2 знач.).

|| наз. мата́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).

|| прым. мата́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

намо́тваць гл. наматаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

намота́ть сов. намата́ць, мног. панамо́тваць;

◊

намота́ть на ус намата́ць на вус.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панамо́тваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што і чаго.

Наматаць усё, многае.

П. клубкі нітак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

намата́ны в разн. знач. намо́танный; см. намата́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намо́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да наматаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)