намата́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
намата́ю | намата́ем | |
намата́еш | намата́еце | |
намата́е | намата́юць | |
Прошлы час | ||
намата́ў | намата́лі | |
намата́ла | ||
намата́ла | ||
Загадны лад | ||
намата́й | намата́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
намата́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)