наля́паць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак. (разм.).

1. што. Зрабіць што-н. наспех, няўмела, абы-як.

Н. карціну.

2. чаго, чым і без дап. Напэцкаць, нарабіць плям на чым-н.

Н. на абрус.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наля́паць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наля́паю наля́паем
2-я ас. наля́паеш наля́паеце
3-я ас. наля́пае наля́паюць
Прошлы час
м. наля́паў наля́палі
ж. наля́пала
н. наля́пала
Загадны лад
2-я ас. наля́пай наля́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час наля́паўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наля́паць сов., разг.

1. наля́пать, напа́чкать;

н. на абру́с — напа́чкать на ска́терть;

2. наля́пать;

сяк-та́к ~паў карці́ну — ко́е-как наля́пал карти́ну

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наля́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм.

1. што. Зрабіць што‑н. наспех, няўмела, абы-як. Наляпаць карціну.

2. чаго, чым і без дап. Напэцкаць на чым‑н. Наляпаць чарніла на абрус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наля́паны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад наляпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наля́пать сов., прям., перен., прост. наля́паць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наля́паны разг.

1. наля́панный, напа́чканный;

2. наля́панный;

1, 2 см. наля́паць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

настря́пать сов., разг.

1. (о пище) нагатава́ць;

2. перен. (небрежно наделать) наля́паць, намайстрава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нашлёпать сов.

1. разг. нашлёпаць, надава́ць шляпко́ў;

2. (оставить знаки, следы) прост. наля́паць, напэ́цкаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)