наля́паць сов., разг.
1. наля́пать, напа́чкать;
н. на абру́с — напа́чкать на ска́терть;
2. наля́пать;
сяк-та́к ~паў карці́ну — ко́е-как наля́пал карти́ну
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)