нала́джваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нала́джваю нала́джваем
2-я ас. нала́джваеш нала́джваеце
3-я ас. нала́джвае нала́джваюць
Прошлы час
м. нала́джваў нала́джвалі
ж. нала́джвала
н. нала́джвала
Загадны лад
2-я ас. нала́джвай нала́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нала́джваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нала́джваць несов.

1. (создавать) нала́живать, организо́вывать; (связь) устана́вливать;

2. починя́ть, исправля́ть; нала́живать;

3. муз., радио настра́ивать;

4. (вечер, концерт и т.п.) устра́ивать, организо́вывать;

1-4 см. нала́дзіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нала́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да наладзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нала́дзіць, -ла́джу, -ла́дзіш, -ла́дзіць; -ла́джаны; зак., што.

1. Адрамантаваць, направіць што-н. папсаванае, паламанае.

Н. трактар.

2. Зрабіць, стварыць.

Н. друкарню.

3. Арганізаваць што-н., ажыццявіць якое-н. мерапрыемства.

Н. сустрэчу з выпускнікамі.

4. Прывесці ў парадак, уладкаваць.

Н. гаспадарку.

|| незак. нала́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. нала́дка, -і, ДМ -дцы (да 1 знач.; спец.) і нала́джванне, -я, н.

|| прым. нала́дачны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отла́живать несов., техн. нала́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нала́живать несов. нала́джваць; упарадко́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нала́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. наладжваць — наладзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нала́джвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да наладзіцца.

2. Зал. да наладжваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міры́ць, міру́, мі́рыш, мі́рыць; незак., каго-што.

Наладжваць мірныя адносіны паміж кім-, чым-н.

М. суседзяў.

М. варожыя бакі.

|| зак. паміры́ць, -міру́, -мі́рыш, -мі́рыць і прыміры́ць, -міру́, -мі́рыш, -мі́рыць; -мі́раны; наз. прымірэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сноси́ться​II несов. (устанавливать связь) звя́звацца, нала́джваць су́вязь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)