міры́ць, міру́, мі́рыш, мі́рыць; незак., каго-што.

Наладжваць мірныя адносіны паміж кім-, чым-н.

М. суседзяў.

М. варожыя бакі.

|| зак. паміры́ць, -міру́, -мі́рыш, -мі́рыць і прыміры́ць, -міру́, -мі́рыш, -мі́рыць; -мі́раны; наз. прымірэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)