нала́джванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. нала́джванне
Р. нала́джвання
Д. нала́джванню
В. нала́джванне
Т. нала́джваннем
М. нала́джванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нала́джванне ср.

1. нала́живание, организа́ция ж.; установле́ние;

2. почи́нка ж., исправле́ние, нала́дка ж.;

3. муз., радио настра́ивание, настро́йка ж.;

4. устра́ивание, организа́ция ж.;

1-4 см. нала́джваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нала́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. наладжваць — наладзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нала́дзіць, -ла́джу, -ла́дзіш, -ла́дзіць; -ла́джаны; зак., што.

1. Адрамантаваць, направіць што-н. папсаванае, паламанае.

Н. трактар.

2. Зрабіць, стварыць.

Н. друкарню.

3. Арганізаваць што-н., ажыццявіць якое-н. мерапрыемства.

Н. сустрэчу з выпускнікамі.

4. Прывесці ў парадак, уладкаваць.

Н. гаспадарку.

|| незак. нала́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. нала́дка, -і, ДМ -дцы (да 1 знач.; спец.) і нала́джванне, -я, н.

|| прым. нала́дачны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дала́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Закончыць наладжванне чаго‑н.; давесці да ладу. Даладзіць дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нала́живание нала́джванне, -ння ср.; упара́дкаванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нала́дка ж., техн. нала́дка, -кі ж., нала́джванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

настра́ивание

1. настро́йванне, -ння ср.; нала́джванне, -ння ср.;

2. перен. настро́йванне, -ння ср.; падбухто́рванне, -ння ср.; падбіва́нне, -ння ср.; падгаво́рванне, -ння ср.; см. настра́ивать​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

установле́ние ср.

1. (действие) устанаўле́нне, -ння ср.; вызначэ́нне, -ння ср.; нала́джванне, -ння ср.; выяўле́нне, -ння ср.; см. установи́ть;

2. (то, что установлено) устанаўле́нне, -ння ср.; (закон) зако́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запра́вка ж.

1. (действие) устаўля́нне, -ння ср.; уклада́нне, -ння ср.; засо́ўванне, -ння ср.; нала́джванне, -ння ср., прыла́джванне, -ння ср.; убіра́нне, -ння ср.; падрыхто́ўка, -кі ж.; см. заправля́ть​ 1, 2;

2. (горючим) запра́ўка, -кі ж.;

3. кул. запра́ва, -вы ж., закра́са, -сы ж.; забе́лка, -кі ж.; за́таўка, -кі ж.; по́дкалатка, -кі ж.; см. заправля́ть​ 3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)