нала́джванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. нала́джванне
Р. нала́джвання
Д. нала́джванню
В. нала́джванне
Т. нала́джваннем
М. нала́джванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нала́джванне ср.

1. нала́живание, организа́ция ж.; установле́ние;

2. почи́нка ж., исправле́ние, нала́дка ж.;

3. муз., радио настра́ивание, настро́йка ж.;

4. устра́ивание, организа́ция ж.;

1-4 см. нала́джваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нала́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. наладжваць — наладзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нала́джванне н.

1. Organisíerung f -;

2. (рамонт) Áusbesserung f -, Reparatúr f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нала́дзіць, -ла́джу, -ла́дзіш, -ла́дзіць; -ла́джаны; зак., што.

1. Адрамантаваць, направіць што-н. папсаванае, паламанае.

Н. трактар.

2. Зрабіць, стварыць.

Н. друкарню.

3. Арганізаваць што-н., ажыццявіць якое-н. мерапрыемства.

Н. сустрэчу з выпускнікамі.

4. Прывесці ў парадак, уладкаваць.

Н. гаспадарку.

|| незак. нала́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. нала́дка, -і, ДМ -дцы (да 1 знач.; спец.) і нала́джванне, -я, н.

|| прым. нала́дачны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дала́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Закончыць наладжванне чаго‑н.; давесці да ладу. Даладзіць дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нала́живание нала́джванне, -ння ср.; упара́дкаванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нала́дка ж., техн. нала́дка, -кі ж., нала́джванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

usprawnienie

usprawnie|nie

н. павелічэнне эфектыўнасці; упарадкаванне; наладжванне; рацыяналізацыя;

komisja ~ń — бюро рацыяналізацыі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

арганіза́цыя

(фр. organisation, ад с.-лац. organisatio)

1) грамадскае аб’яднанне або дзяржаўная ўстанова (напр. прафсаюзная а., рамонтная а.);

2) будова, склад чаго-н. (напр. унутраная а. завода);

3) арганізаванасць;

4) заснаванне, наладжванне чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)