накшта́лт, прыназ. з Р.

Спалучэнне з прыназоўнікам «накшталт» выражае параўнальныя адносіны: указвае на прадмет, з’яву, прымету, да якіх падобны якія-н. прадметы, з’явы.

Нешта н. дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накшта́лт

прыназоўнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накшта́лт предлог с род. наподо́бие, вро́де;

не́шта н. дрэ́ва — что́-то наподо́бие (вро́де) де́рева

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накшта́лт, прыназ. з Р.

Спалучэнне з прыназоўнікам «накшталт» выражае параўнальныя адносіны: указвае на прадмет, з’яву, прызнак, да якіх падобны якія‑н. прадметы, з’явы, прызнакі. Міхал Тварыцкі бачыў перад сабой нешта накшталт скрыжавання гарадскіх вуліц. Чорны. Камедыя будзе гучаць актуальна, свежа да таго часу, пакуль з жыцця зусім не знікнуць тыпы накшталт Гарлахвацкага і Зёлкіна. Казека. Пятляла рэчка тут накшталт вужакі. Машара.

[Польск. na ksztalt.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Накшта́лт ’накшталт’ (Яруш., Байк. і Некр., ТСБМ, ТС). З польск. kształt, nakształt ’накшталт, падобна да, як бы’ (< kształt ’воблік, аблічча, форма’ з ням. Gestalt ’фігура, форма’, гл. Брукнер, 278).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

амінадо́нт

‘млекакормячае накшталт насарога’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. амінадо́нт амінадо́нты
Р. амінадо́нта амінадо́нтаў
Д. амінадо́нту амінадо́нтам
В. амінадо́нта амінадо́нтаў
Т. амінадо́нтам амінадо́нтамі
М. амінадо́нце амінадо́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жабрано́г

‘жывёла накшталт рака’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. жабрано́г жабрано́гі
Р. жабрано́га жабрано́гаў
Д. жабрано́гу жабрано́гам
В. жабрано́га жабрано́гаў
Т. жабрано́гам жабрано́гамі
М. жабрано́гу жабрано́гах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дыфлю́гія

‘аднаклетачны арганізм накшталт амёбы’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дыфлю́гія дыфлю́гіі
Р. дыфлю́гіі дыфлю́гій
Д. дыфлю́гіі дыфлю́гіям
В. дыфлю́гію дыфлю́гій
Т. дыфлю́гіяй
дыфлю́гіяю		 дыфлю́гіямі
М. дыфлю́гіі дыфлю́гіях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дыфлю́гія

‘аднаклетачны арганізм накшталт амёбы’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дыфлю́гія дыфлю́гіі
Р. дыфлю́гіі дыфлю́гій
Д. дыфлю́гіі дыфлю́гіям
В. дыфлю́гію дыфлю́гіі
Т. дыфлю́гіяй
дыфлю́гіяю		 дыфлю́гіямі
М. дыфлю́гіі дыфлю́гіях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цы́тра¹, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Струнны шчыпковы музычны інструмент у выглядзе плоскай скрынкі, выгнутай з аднаго боку накшталт гітары, з грыфам і металічнымі ладамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)