накра́сці
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
накра́ду |
накра́дзем |
| 2-я ас. |
накра́дзеш |
накра́дзеце |
| 3-я ас. |
накра́дзе |
накра́дуць |
| Прошлы час |
| м. |
накра́ў |
накра́лі |
| ж. |
накра́ла |
| н. |
накра́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
накра́дзь |
накра́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
накра́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
накра́сці сов. наворова́ть, накра́сть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
накра́сці, ‑краду, ‑крадзеш, ‑крадзе; зак., чаго.
Набыць крадзяжом нейкую (звычайна вялікую) колькасць чаго‑н. [Сузон] накраў у лесе жэрдак і трохі падправіў гумно. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наворова́ть сов. накра́сці;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
накрада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да накрасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
накра́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да накрасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
накра́дзены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад накрасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
накра́сть сов. накра́сці, мног. панакрада́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
налі́біць
‘накрасці чаго-небудзь; налавіць ракаў на прынаду’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
налі́блю |
налі́бім |
| 2-я ас. |
налі́біш |
налі́біце |
| 3-я ас. |
налі́біць |
налі́бяць |
| Прошлы час |
| м. |
налі́біў |
налі́білі |
| ж. |
налі́біла |
| н. |
налі́біла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
налі́б |
налі́бце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
налі́біўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наха́пать сов., прост. нахапа́ць; (наворовать) нахапа́ць, накра́сці; (награбить) награ́біць, нарабава́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)