налі́біць

‘накрасці чаго-небудзь; налавіць ракаў на прынаду’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. налі́блю налі́бім
2-я ас. налі́біш налі́біце
3-я ас. налі́біць налі́бяць
Прошлы час
м. налі́біў налі́білі
ж. налі́біла
н. налі́біла
Загадны лад
2-я ас. налі́б налі́бце
Дзеепрыслоўе
прош. час налі́біўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)