накра́сці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. накра́ду накра́дзем
2-я ас. накра́дзеш накра́дзеце
3-я ас. накра́дзе накра́дуць
Прошлы час
м. накра́ў накра́лі
ж. накра́ла
н. накра́ла
Загадны лад
2-я ас. накра́дзь накра́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час накра́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накра́сці сов. наворова́ть, накра́сть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накра́сці, ‑краду, ‑крадзеш, ‑крадзе; зак., чаго.

Набыць крадзяжом нейкую (звычайна вялікую) колькасць чаго‑н. [Сузон] накраў у лесе жэрдак і трохі падправіў гумно. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накра́сці (in Méngen) stéhlen* vt; kláuen vt; máusen vt (разм.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

наворова́ть сов. накра́сці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накрада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накра́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накра́дзены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад накрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накра́сть сов. накра́сці, мног. панакрада́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nakraść

зак. накрасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)