нако́латы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нако́латы нако́латая нако́латае нако́латыя
Р. нако́латага нако́латай
нако́латае		 нако́латага нако́латых
Д. нако́латаму нако́латай нако́латаму нако́латым
В. нако́латы (неадуш.)
нако́латага (адуш.)		 нако́латую нако́латае нако́латыя (неадуш.)
нако́латых (адуш.)
Т. нако́латым нако́латай
нако́латаю		 нако́латым нако́латымі
М. нако́латым нако́латай нако́латым нако́латых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нако́латы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нако́латы нако́латая нако́латае нако́латыя
Р. нако́латага нако́латай
нако́латае		 нако́латага нако́латых
Д. нако́латаму нако́латай нако́латаму нако́латым
В. нако́латы (неадуш.)
нако́латага (адуш.)		 нако́латую нако́латае нако́латыя (неадуш.)
нако́латых (адуш.)
Т. нако́латым нако́латай
нако́латаю		 нако́латым нако́латымі
М. нако́латым нако́латай нако́латым нако́латых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нако́латы

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нако́латы нако́латая нако́латае нако́латыя
Р. нако́латага нако́латай
нако́латае		 нако́латага нако́латых
Д. нако́латаму нако́латай нако́латаму нако́латым
В. нако́латы (неадуш.)
нако́латага (адуш.)		 нако́латую нако́латае нако́латыя (неадуш.)
нако́латых (адуш.)
Т. нако́латым нако́латай
нако́латаю		 нако́латым нако́латымі
М. нако́латым нако́латай нако́латым нако́латых

Кароткая форма: нако́лата.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нако́латы

1. прич. нако́лотый;

2. прич. надко́лотый;

1, 2 см. накало́ць;

3. прил. надтре́снутый;

~тая тале́рка — надтре́снутая таре́лка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нако́латы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад накалоць.

2. у знач. прым. З невялікай трэшчынай, надтрэснуты. Наколатая талерка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нако́ланы, см. нако́латы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наще́панный нашчапа́ны; нако́латы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нако́ланы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і наколаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кускавы́, ‑ая, ‑ое.

Нарэзаны, наколаты кускамі; у кусках. Кускавы цукар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нако́лотый​II

1. (набитый, нарезанный) нако́латы, мног. панако́лваны;

2. (намеченный проколами) нако́латы, мног. панако́лваны;

3. (прикреплённый) прышпі́лены, мног. папрышпі́льваны;

4. (повреждённый уколом) нако́латы, мног. панако́лваны; см. наколо́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)