наколо́ть​II сов.

1. (нанести уколы, повредить уколом) накало́ць, мног. панако́лваць, укало́ць; (узор, рисунок и т. п.) накало́ць, вы́калаць; (прикрепить булавкой) прышпілі́ць, мног. папрышпі́льваць, напрышпі́льваць;

2. (набить свиней) накало́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)