накасі́ць, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак., чаго.

Косячы, нарыхтаваць якую-н. колькасць травы, сена.

Н. воз травы.

Н. жывёле сена на зіму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накасі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. накашу́ нако́сім
2-я ас. нако́сіш нако́сіце
3-я ас. нако́сіць нако́сяць
Прошлы час
м. накасі́ў накасі́лі
ж. накасі́ла
н. накасі́ла
Загадны лад
2-я ас. накасі́ накасі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час накасі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накасі́ць сов. накоси́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накасі́ць, ‑кашу, ‑косіш, ‑косіць; зак., чаго.

Скасіць пэўную колькасць чаго‑н. Накасіць воз травы. Накасіць жывёле сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панако́шваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., чаго.

Накасіць чаго-н. у дастатковай або вялікай колькасці.

П. сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накоси́ть сов. накасі́ць, мног. панако́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нако́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нако́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад накасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ві́ша, ‑ы, ж.

Абл. Трава, якая асталася на зіму не скошанай. Хадзіў [пастух] паглядзець, можа дзе вішы асталося накасіць. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панако́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Накасіць чаго‑н. у дастатковай або вялікай колькасці. [Верамейчык:] — Чаго вам баяцца зімы? Сеча панакошвалі... Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)