накасі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
накашу́ |
нако́сім |
| 2-я ас. |
нако́сіш |
нако́сіце |
| 3-я ас. |
нако́сіць |
нако́сяць |
| Прошлы час |
| м. |
накасі́ў |
накасі́лі |
| ж. |
накасі́ла |
| н. |
накасі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
накасі́ |
накасі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
накасі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
накасі́ць, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак., чаго.
Косячы, нарыхтаваць якую-н. колькасць травы, сена.
Н. воз травы.
Н. жывёле сена на зіму.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
накасі́ць, ‑кашу, ‑косіш, ‑косіць; зак., чаго.
Скасіць пэўную колькасць чаго‑н. Накасіць воз травы. Накасіць жывёле сена.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
накасі́ць (in Ménge) ábmähen vt, viel mähen vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
панако́шваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., чаго.
Накасіць чаго-н. у дастатковай або вялікай колькасці.
П. сена.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
накоси́ть сов. накасі́ць, мног. панако́шваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нако́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да накасіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нако́шаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад накасіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)