накане́чнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
накане́чнік |
накане́чнікі |
| Р. |
накане́чніка |
накане́чнікаў |
| Д. |
накане́чніку |
накане́чнікам |
| В. |
накане́чнік |
накане́чнікі |
| Т. |
накане́чнікам |
накане́чнікамі |
| М. |
накане́чніку |
накане́чніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
накане́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Невялікі каўпачок, звычайна падобны на конус, які насаджваецца на канец чаго-н. або прымацоўваецца да канца чаго-н.
Аловак з наканечнікам.
Чахол шаблі з бліскучым наканечнікам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
накане́чнік м. наконе́чник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
накане́чнік, ‑а, м.
Невялікі, звычайна конусападобны прадмет, які насаджваецца на канец іншага прадмета. Наканечнік стралы. □ Гэта была крывая шабля ў чорным бліскучым чахле з залацістым наканечнікам. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наконе́чник накане́чнік, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спы́рск
‘наканечнік брандспойта’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
спы́рск |
спы́рскі |
| Р. |
спы́рска |
спы́рскаў |
| Д. |
спы́рску |
спы́рскам |
| В. |
спы́рск |
спы́рскі |
| Т. |
спы́рскам |
спы́рскамі |
| М. |
спы́рску |
спы́рсках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
брандспо́йт, -а, М -йце, мн. -ы, -аў, м.
1. Пераносная ручная пажарная помпа.
2. Наканечнік на пажарным рукаве для накіроўвання струменя вады.
|| прым. брандспо́йтны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ство́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ствала (у 3 знач.). Ствольны наканечнік. Ствольныя нарэзы. Ствольная каробка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
со́ска, -і, ДМ со́сцы, мн. -і, -сак, ж.
1. Полы гумавы наканечнік у выглядзе саска, праз які дзіця ссе з бутэлькі малако; пустышка.
|| памянш. со́сачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. со́сачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
брандспо́йт, ‑а, М ‑йце, м.
1. Пераносная пажарная помпа.
2. Металічны наканечнік на пажарным рукаве для накіроўвання струменя вады. Віктар схапіў у свае рукі брандспойт і струмень вады накіраваў на людзей. Лобан.
[Гал. brandspuit.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)